Binnenlands of buitenlands belastingplichtig?

Als je in Nederland woont en werkt, ben je normaal gesproken belastingplichtig in Nederland. Je bent dan -zoals vrijwel alle in Nederland wonende Nederlanders- binnenlands belastingplichtig. Klinkt logisch. Maar ook als je niet in Nederland woont kan het zijn dat je ook in Nederland belastingplichtig bent. Je bent dan buitenlands belastingplichtig: je woont in het buitenland, maar bent verplicht in Nederland je aangifte te doen en belasting te betalen. Maar hoe weet je nu of je, als je in het buitenland gaat wonen en/of werken, belastingplichtig bent in Nederland of het buitenland? En wat zijn de verschillen tussen binnenlandse en buitenlandse belastingplicht? Want de inkomstenbelasting maakt op een aantal gebieden onderscheid tussen beide. In dit artikel praten we je bij.

Wat is je fiscale woonplaats?

Het land waar je belastingplichtig bent wordt bepaald aan de hand van je fiscale woonplaats. Dat betekent echter niet dat de plaats waar je ingeschreven staat ook automatisch je fiscale woonland is.

Je woonplaats wordt volgens de Nederlandse wetgeving naar omstandigheden beoordeeld. Dit komt erop neer dat je belastingplichtig bent in Nederland, als de basis van je sociale en economische activiteit in Nederland ligt. Zo wordt er niet alleen gekeken naar waar je woont en werkt, maar ook naar waar bijvoorbeeld je gezin verblijft, je kinderen naar school gaan of zelfs waar je naar het café, de dokter of sportclub gaat. Zo kan het zijn dat je als je in het buitenland werkt en hier zelfs (nu en dan) een woning betrekt, maar je leven zich in Nederland afspeelt en je hier vaak bent, je buitenlands belastingplichtig bent: Nederland heft dan belasting over je buitenlandse inkomen.

Tijdelijk in het buitenland

Als je tijdelijk verblijft in het buitenland hoeft dat niet direct te betekenen dat je geen binnenlands belastingplichtige meer bent in Nederland. De Belastingdienst houdt om dit te bepalen bijvoorbeeld rekening met je intentie: hoe lang ben je van plan weg te blijven? Zo hoeft een tijdelijke verhuizing naar het buitenland niet als emigratie te worden aangemerkt, waardoor de fiscale woonplaats in Nederland blijft.

183-dagenregeling

Een algemene en belangrijke stelregel om vast te leggen in welk land je belastingplichtig bent is de 183-dagenregeling. Het belangrijkste criterium van de 183-dagenregeling is -de naam zegt het al- dat je in een jaar minder dan 183 dagen in het buitenland verblijft. Daarbij tellen niet alleen de dagen dat je werkzaam was, maar ook de overige dagen die je doorbracht in het werkland. Het gaat er in de regeling dus eigenlijk vooral om, om vast te stellen in welk land het zwaartepunt ligt in de activiteiten van de werknemer. De regeling dient als een soort meetinstrument om dit in kaart te brengen. Waar je meer dan een halfjaar verbleef geldt als je primaire leefomgeving. Als dit Nederland is, ben je gewoonlijk in Nederland belastingplichtig.

Bilaterale verdragen

Verschillende landen hanteren verschillende regels over belastingplicht. Het kan dan ook voorkomen dat je tegelijk onder de Nederlandse, én niet-Nederlandse belastingplicht valt. Om te voorkomen dat je dubbel belast wordt hebben landen afspraken gemaakt. Deze zogenoemde bilaterale verdragen bepalen in welk land je waarvoor belasting betaalt. Het kan dan zijn dat de heffingsbevoegdheid verdeeld wordt tussen twee landen.

Kwalificerend buitenlands belastingplichtig

Tot en met 2014 kon je er in sommige gevallen voor kiezen om aangemerkt te worden als binnenlands belastingplichtige. Per 1 januari 2015 is de regelgeving hieromtrent gewijzigd en het keuzerecht komen te vervallen. In plaats hiervan is de regeling voor kwalificerend buitenlandse belastingplicht ingegaan. Deze regeling komt erop neer dat je in het buitenland woont, maar aan bepaalde criteria voldoet die bepalen dat je in Nederland belastingplichtig bent of blijft. Anders dan buitenlans belastingplichtigen val je met deze regel voor de wet fiscaal tussen binnenlands en buitenlands in; je hebt dan niet alle voordelen van binnenlands belastingplichtigen, maar hebt wél meer rechten dan buitenlands belastingplichtigen.

Kwalificerend buitenlands belastingplichtig of niet?

Op de site van de Belastingdienst kun je door het land waar je woont te kiezen en na te gaan welk deel van je inkomen uit Nederland komt  bepalen of je kwalificerend buitenlands belastingplichtig bent.  Als dat het geval is kun je gebruik maken van voordelen die binnenlands belastingplichtigen hebben. Denk hierbij aan het recht op persoonsgebonden aftrek, heffingskortingen en heffingsvrij vermogen.

Buitenlands belastingplichtig

Deze voordelen gelden niet voor buitenlands belastingplichtigen die niet onder de regeling voor kwalificerend buitenlandse belastingplicht vallen. Zij kunnen minder inkomensbestanddelen in aangifte meenemen, namelijk alleen:

• het inkomen uit werk en woning in Nederland;
• het belastbare inkomen uit aanmerkelijk belang in een in Nederland gevestigde vennootschap;
• en het belastbaar inkomen uit sparen en beleggen in Nederland.

30%-regeling

Tot slot is het verstandig, als je (deels) in het buitenland gaat werken, om kennis te nemen van de 30% regeling. De 30%-regeling is een bijzondere kostenvergoedingsregeling in de  loonbelasting. Het is een tegemoetkoming van de Belastingdienst voor de extra kosten die een werknemer maakt door in het buitenland te gaan werken. Lees hier meer over de voorwaarden en het aanvragen van de 30%-regeling.

Meer weten?

Wil je meer weten over de 183-dagen regeling? Dit artikel gaat er dieper op in. Ga je emigreren of overweeg je een emigratie? Hier lees je waar je op fiscaal gebied rekening mee moet houden. Of ga voor meer informatie naar de startpagina over wonen of werken in het buitenland van de Belastingdienst.

Lexlupa staat voor een multidisciplinaire inzet van fiscale, juridische en economische expertise. Wij leveren advies en begeleiding aan bedrijven, instellingen en particulieren bij  'life events'; bij belangrijke gebeurtenissen op zakelijk of persoonlijk gebied helpt  Lexlupa  om goed geïnformeerde keuzes te maken en zaken op de juiste manier te regelen.